عطیه شیخ زاده

اندوه هنگامی که اندوه من به دنیا آمد از او پرستاری کردم و با مهر و ملاطفت نگاهش داشتم. اندوه من مانند همه چیزهای زنده بالا گرفت و نیرومند و زیبا شد، و سرشار از شادی های شگرف. من و اندوهم به یکدیگ...

«شکست» شکست،شکست من تنهایی من و دوری من؛ تو پیش من از هزار پیروزی عزیزتری، ودر دل من از همه ی افتخارهای این جهان شیرین تری. شکست،شکست من،خودشناسی من و سرپیچی من، از توست که می دانم ه...

ای دوست ای دوست من ای دوست من ! من آن چیزی نیستم که تو می پنداری . ظاهرم چیزی نیست جز لباسی که از نخ های سادگی و نیکی با دقت بافته شده است تا مرا از مزاحمت های تو و تو را از اهمال و فراموشی من در اما...