آوازهای برزگران بختیاری

آوازهایی است که مضامین حزن انگیز و عاشقانه دارد و برزگران (کشاورزان) به هنگام کار بر روی زمین و درو کردن گندم می‌خوانند. پیر و جوان داس‌های خود را برداشته و آوازهای زیر را که نمونه ای از آوازهای هنگام درو است می‌خوانند:
میره مات بنگ زنه پر کلوری ماتی تی کل کل بزن تا جون بیا بزونی
سردسته برزگران به پیرزن خوشه چین که به علت پیری نمی تواند سریع خوشه چینی کند می گوید گندمهای بجای مانده را آرام آرام جمع کن تا مثل ما سر زنده باشی و زانوهایت قوت بگیرند.
چویل تُ بو مده مو ز بو تُ سیرم موده بو دادنت مو گرمسیرم
ای چویل اینقدر بوی خوش نده من از بوی تو سیرم. اوج زمان بو دادنت من به گرمسیر رسیده ام.
برزگر نو برزگر داکت بمیره کنک وا سر منه ره خرمه دیره
ای نوجوان برزگر تو با سن و سال کمی که داری چگونه بسته گندم را بر سر گذاشتی و می خواهی تا خرمن ببری مگر تو مادر نداری، مادرت برایت بمیرد.
پرپر کموترون نر نر گرازون نیلنمون شو لیز کنیم پشخه لنگ درازون
پرپر زدن کبوترها و سر و صدای گرازها از یک طرف، شب ها هم پشه های نیش دراز نمی گذارند بخوابیم.
(منظور هنگامی است که برزگر برای درو کردن محصول در خوزستان مانده است)