بی اعتمادی ایرانیان به آمریکا

تقریباً همه‌ی تحلیل‌گران و کارشناسان رابطه ایران و آمریکا در این موضوع اشتراک نظر دارند که ایرانی‌ها به آمریکایی‌ها اعتماد ندارند. مثلاً گری سیک، استاد دانشگاه کلمبیا، کارشناس مسائل خاورمیانه و نویسنده چندین کتاب درباره‌ی روابط ایران و آمریکا معتقد است: «آنها (ایرانی‌ها) دلیل محکمی در دست دارند که نمی‌توانند به ما اعتماد کنند.» جک استراو، وزیر پیشین امور خارجه‌ انگلیس، نیز چندی پیش در مصاحبه‌ای به همین موضوع اشاره کرد و گفت: «بسیاری از ایرانی‌ها با گرایش‌های مختلف سیاسی، به دلایل متعددی به آمریکا اعتماد ندارند.»

سابقه و شیوه کنش‌گری آمریکا در عرصه بین‌المللی، سطح منطقه و خصوصاً کارنامه این کشور در تعامل با ایران در قبل و بعد از انقلاب اسلامی به عنوان کشوری که می‌خواهد مورد اعتماد ایرانیان قرار بگیرد، ضریب ریسک را در فرایندهای تصمیم‌سازی و سیاست‌گذاری مسئولان ایرانی بسیار بالا برده است. به‌طور کلی می‌توان عوامل اساسی این بی‌اعتمادی را در میراث تاریخی روابط دو کشور در دهه‌های گذشته دانست.

کودتای سال ۱۳۳۲ علیه دولت مصدق، حمایت از رژیم وابسته پهلوی، کودتای نوژه، حمایت‌های‌ مستقیم و غیرمستقیم از عراق در تجاوز به ایران، تسلیح شیمیایی صدام، ورود عملی به جنگ علیه جمهوری اسلامی در اواخر جنگ تحمیلی و هدف قراردادن سکوهای نفتی ایران و هواپیمای ‌مسافربری، اعمال سیاست تحریم اقتصادی علیه ایران، راه‌اندازی جنگ تبلیغاتی و رسانه‌ای علیه جمهوری اسلامی، برشمردن ایران در محور شرارت و تهدید به جنگ، اقدامات خصمانه علیه برنامه هسته‌ای ایران از جمله تحریم‌های یک‌جانبه، تنها بخشی از کارنامه ایالات متحده در قبال ایران بوده است.