زنان معمار، معماری بدون زنان

اپیزود 48م

این اپیزود روایتی‌ست از کتاب زنان معمار، معماری بدون زنان به ترجمه سرکار خانم دکتر محیا صادقی پور.

امروزه زنان در جامعه ایران نه تنها در عرصه‌های آکادمیک و حرفه‌ای وارد شده‌اند؛ بلکه این حضور جدی و کم نظیر آنها، به عنوان کنشگری فعال و استراتژیستِ یک شهر، علی‌رغم تمام مشکلات موجود، گفتمان معماری و شهرسازی را به چالش کشیده است.

بررسی تاریخ طراحی معماری نشان می‌دهد که تا پایان دوران مدرن، برای معماران خانم جایگاه مناسبی تعریف نشده بود. با شروع دوران پست مدرن، زنان توانستند گام به گام توانایی‌های خویش را در عرصه‌های طراحی ثابت کرده و فضایی برای طراح معمار بودن خویش بسازند. گرچه این جایگاه همچنان با توجه به وضعیت موجود نظیر درآمد نابرابر نسبت به همکاران مرد، مدت زمان زیاد ساعت کاری، حاکمیت قواعد نظام مردسالارانه در محیط کار، جلوگیری از پیشرفت و گماردن آنان در کارهای فرعی و غیره، با اید‌ه‌آل حضورشان در جامعه‌ی معماری و شهرسازی فاصله‌ی بسیاری دارد.

براستی زنان معمار کجا هستند؟

چرا بانوانی که از 140 سال پیش برای اولین بار تحصیل در رشته معماری را آغاز کرده‌اند، همچنان باید برای کسب جایگاهی شایسته در این حرفه تلاش و تقلا کنند. از قرن 19 خانم‌ها و مردان مسئله‌ی عدم حضور بانوان در معماری را مطرح کرده‌اند، برخی به دنبال تغییر بوده و برخی دیگر برای وضع موجود استدلال‌هایی را آورده‌اند.

دشوار است که آمار را بررسی کنیم و نگران نشویم. فارغ‌التحصیلان زن رشته معماری به تلاش برای ورود و ماندن در حوزه اجرایی ادامه می‌دهند، شکاف‌های بزرگ در حقوق و دستمزد همچنان وجود دارد، بنظر می‌رسد که جنسیت گرایی در این شغل بیشتر شده و تعداد زنان در نقش‌های مدیریتی این حرفه بسیار کم است. در واقع این دورنما نشان می‌دهد که بیش از این سوال که چرا زنان معماری را ترک می‌کنند، باید به این بپردازیم که اصلا چرا آن را دنبال می‌کنند؟

برای تهیه این کتاب: اینجا کلیک کن!

📌 برای آنکه پادکستها رایگان به گوش شما برسند، اسپانسرها عامل اصلی تعیین کننده را دارند.

📌برای تداوم این جریان نقش شنوندگان حمایت متقابل از اسپانسره