خلاصه نبرد من

آدولف هیتلر (Adolf Hitler) رهبر آلمان نازی در قرن بیستم، و آغازگر جنگ جهانی دوم (نبردی ویرانگر میان دولت‌های بزرگِ وقت، که در سال 1939 آغاز گشت و تا سال 1945 به طول انجامید) بود. بدون شک او از مهم‌ترین چهره‌های تاریخ معاصر جهان است. چرا که نامش با کشتارِ دسته‌جمعی اقلیت‌هایی چون یهودیان و کولی‌ها، برپایی کوره‌‌های آدم‌سوزی و اردوگاه‌های کار اجباری، اشغال نیمی از اروپا و حمله‌ی ناکام به اتحاد جماهیر شوروی گره خورده است.

اما این‌ وقایع، تنها بخشی از زندگی سیاسی و اعمال شیطانی این مرد عجیب و بلندپرواز را تشکیل می‌دهند. واقعیت این است که هیتلر، در جنگ جهانی اول سرباز ساده‌ای بیش نبود؛ پیش از آن نیز اصلا سودای سیاست و نظامی‌گری در سر نداشت؛ بیشتر از هر چیز شیفته‌ی هنرِ نقاشی بود. اما دست روزگار، و البته روحیه‌ی خاص خود او، در نهایت نامش را به عنوان یکی از خونریزترین و مخوف‌ترین مردان تاریخ به ثبت رساند.

برای فهم دقیق آن دسته از جریانات تاریخی و البته زندگینامه‌ای که به شکل‌گیری هیتلری که می‌شناسیم منجر گشت، هیچ منبعی بهتر از تنها کتاب باقی‌مانده از شخص او نیست. این کتاب نبرد من (Mein Kampf) نام دارد؛ این اثر مفصل که پیش از به قدرت رسیدن نازی‌ها نگاشته شده بود، پس از روی کار آمدن هیتلر، توسط تیم پروپاگاندای او به مثابه‌ی کتابی مقدس مورد تجلیل قرار گرفت. واقعیت اما این است که تحلیل‌های سیاسی، اجتماعی، تاریخی و مهم‌تر از همه، شبه علمیِ هیتلر در این اثر، جملگی آشفته، بی‌منطق، و آکنده از تعصباتی کور و مهلکند. با این حال و با کمال تأسف، از قدرت اقناع بی‌بهره نیستند؛ امری که احتمالاً محبوبیت این اثر در میان برخی از مردم آلمانِ سده‌ی بیستم را توجیه می‌کند.